Roadtrip P&P - best time of my life! - Reisverslag uit Cedar City, Verenigde Staten van Lieke Vromans - WaarBenJij.nu Roadtrip P&P - best time of my life! - Reisverslag uit Cedar City, Verenigde Staten van Lieke Vromans - WaarBenJij.nu

Roadtrip P&P - best time of my life!

Blijf op de hoogte en volg Lieke

14 April 2016 | Verenigde Staten, Cedar City

Hellooo from the other side!

Oke I am currently living The American Dream - mijn tijd hier vliegt voorbij! En wat heb ik weer veel gezien de afgelopen 2 weken, want daar kwamen ze dan eindelijk mijn lieve daddy en patricia - 30 maart. Ik was al om 05.00 uur wakker en dus begon ik mijn dag maar om 7u in de sportschool. Uiteindelijk waren ze er pas om 20.30u en ik was de hele dag een beetje zenuwachtig en excited! Ik was zo blij om ze te zien! Ik had geregeld met de lokale politie dat ze de nacht op parkeerplaats bij de campus mochten overnachten, dus dat was lekker dichtbij. We zijn die avond gezellig met z’n drietjes gaan eten bij een van de weinige restaurantjes waar ze wijn schenken in Cedar. De volgende dag hebben we ontbeten bij ons op school en heb ik ze heel de campus laten zien, ze vonden het erg indrukwekkend (vooral de sportfaciliteiten). Spulletjes gepakt en met z’n 4e, Anniek ons adopted zusje (aka Anouk) gaat ook mee, naar Zion National Park, dat ligt 40 minuutjes rijden van Cedar. Maaaar we moesten natuurlijk eerst een stop maken bij de Liquor Store; want een vakantie zonder alcohol kan niet bij de familie Vromans ;) Na een kort ritje kwamen we bij Springdale een klein schattig plaatsje dichtbij Zion. We hadden een heel leuke camping gevonden en nadat alles was geïnstalleerd, begonnen we onze roadtrip met een drankje en een hapje bij de camper. Daarna zijn we het dorpje ingegaan om te eten en hebben nog een heerlijk avondje gehad bij de vuurkorf - perfect first day, morgen tijd om te hiken!

Vrijdag 1 april – Zion National Park
Rond 9u zitten wij aan het ontbijt en net als de volgende dagen ontbijten we lekker buiten met broodjes. Tijd om wat te doen, we rijden door Zion en gaan 2 hikes doen in totaal z'n 11 km. Het zonnetje schijnt lekker en we doen een wandeling langs de rivier en de andere naar de watervallen, super tof! A en Ik zijn natuurlijk al ervaren hikers ;-) maar ik moet eerlijk toegeven dat P&P (Papa en Patricia) ons goed bijhouden. Alleen als het wat steiler wordt en het pad alleen uit rotsen bestaat moeten we Patricia wat meer motivatie geven. We zeggen dan dat ze er bijna is, maar dat gelooft ze niet meer nadat we er na een mile nog steeds niet zijn haha. We waren eigenlijk van plan om door te rijden naar Bryce, maar omdat het z'n lekker weer is boeken we nog een nachtje bij. We gaan uiteten bij een Mexicaan, het is een erg populair restaurantje er staat een rij en wij moeten wij nog 50 minuten wachten. We denken lekker een drankje op het terras te doen, maar de wet in Utah verbiedt het om alcohol te schenken zonder te eten... Dus gaan we maar doelloos in een supermarkt rondhangen, we worden opgepiept (je krijgt een zendertje mee en als die begint de knipperen is jouw tafel vrij) en eten echt MEGA lekker. Lieve Anniekje trakteert en ik kan niet meer lopen, omdat ik te veel heb gegeten. A en ik besluiten nog even hout te kopen om een kampvuurtje te maken en met nog een glaasje rode wijn en een spelletje sluiten we de avond af.

Zaterdag 2 april – Bryce Canyon
We beginnen de dag weer met een buiten ontbijtje en gaan vervolgens richting Bryce National Park. In Zion moeten we eerst nog door een tunnel en daarvoor wordt het verkeer stil gelegd zodat wij over de middenlijn kunnen rijden met ons campertje. Ik was nog nooit aan de andere kant van Zion geweest, maar het was echt zo verschillend dan de voorkant. Natuur is heel anders; de bergen lijken uitgebouwd in laagjes - zo mooi! Na 2 uur zijn we in Bryce en boeken weer een nachtje voor de ingang van het park, we gaan gelijk door; mijn motto is ook wel een dag niet gehiked is een dag niet geleefd! We doen een best zware hike van 2 uur en dit is een van de mooiste hikes die ik ooit in mijn leven heb gedaan. Serieus elk plekje is een foto waard. Ik zou het jullie willen uitleggen, maar je moet het met je eigen ogen zien en jullie denken waarschijnlijk waar heeft dit kind het over: ''bergen die uitsteken en naar boven lopen in soort van puntjes met af en toe een klein bergje balancerend op een ander kleine bergje en dat keer duizend'' - snap je dan wat ik bedoel? Bryce is zo bijzonder! Na heel veel parken gezien te hebben staat deze toch wel boven aan mijn lijstje (ja, nog boven de Grand Canyon). Na de hike drinken we nog een biertje voor de camper voordat we gaan eten, wat vervolgens de komende dagen een ritueel wordt. We mogen onszelf natuurlijk ook belonen na elke hike ;-) Wat ook een ritueel wordt voor de komende dagen is dat we na het eten standaard spelletjes SkipBo spelen. Ik win de eerste dagen veel (ofcourse!), maar nadat ik A en P&P af en toe heb geholpen beginnen ze het zelf ook door te krijgen, heb ik ook eindelijk wat meer concurrentie (begon een beetje saai te worden het makkelijk winnen).

Zondag 3 april - ook wel LIEK'S 24 BDAY:
Jeeeej jarig! Ik had gehoopt op een wat fijnere nacht voor mijn bday, maar helaas het vroor en er drupte ijskoude condense op mijn laken (heb ik weer), vervolgens was ik om 08u wakker en dus ook de rest :-) Ze zongen heel lief een liedje voor mij en we besloten om een verjaardagsontbijtje buiten de deur te doen - pancakes my fav! Bij het ontbijt kreeg ik cadeautjes die P&P uit Nederland mee hadden genomen; kaartjes, veel dollars, truitje en leestijdschriften. (Kim en Nik zo lief van jullie en Dre en Tic bedankt voor jullie kaartjes! <3) Oh en ik kreeg zelfs een pak hagelslag, daar had ik me al weken op verheugd, zo blij als een kind! Om 11u in de ochtend vertrekken naar de volgende bestemming: Capitol Reef. We rijden de scenic byway 12 en man oh man wat een gave route weer zoooo geweldig mooi, ongelooflijk gewoon. Het landschap is elke paar miles totaal anders van rood tot groen tot zandgeel. Weer is elk moment een foto waard. Ik heb er echt nog steeds geen woorden voor hoe mooi deze route was; nog nooit in heel mijn leven heb ik zoiets gezien. Halverwege zijn we gestopt bij een tentje waar je volgens het reisboekje niet voorbij mocht rijden zonder de zelfgemaakte taarten geproefd te hebben en dat kwam goed uit, want geen bday zonder bdaycake! Jummie dat die was, heerlijk! Weer verder en na vele momenten van verbazing over de natuur komen we bij Capitol Reef en tijd om onze campertje te parkeren. Dit is de mooiste camping waar we hebben overnacht in de middle of nowhere - geen elektriciteit of service - omringt door dieren en een geweldig uitzicht. We wisten van te voren al dat er niets in de buurt zou zijn, dus hadden we bbq spullen ingeslagen en hebben we vervolgens de hele avond geborreld, gegeten en spelen we buiten SkipBo met behulp van een zaklantaarn. Het was de beste BDAY ever!

Maandag 4 April – Capitol Reef
Na het gewoonlijke ontbijtje buiten bij de camper wordt het weer tijd om te hiken. We besluiten om de eerste route te doen die start vanaf de campground een Riverwalk. Ik heb opeens erg veel zin om te hardlopen, gekke Lieke, dus ik doe de eerste mile rennend. Daarna gaat het steil de berg op, hoe gemotiveerd ik ook ben, dat is een beetje te gek. We klimmen helemaal naar een uitzichtpunt en af en toe is het wandelpad wel heel smal; als je uitglijdt ben je dood, maar dit uitzicht was weer de moeite waard. Tijd om onszelf weer te belonen, dit keer zonder alcohol, maar met een koffietje bij een steekproducttentje. Een paar miles verder beginnen we aan de 2de hike van de dag naar de een na grootste natuurlijke brug van de wereld; weeeeeeer moooi! Rond 1 uur gaan we naar de volgende bestemming: Moab, door weer een ander indrukwekkend landschap gereden. Dit keer meer groen en zo nu en dan staat er opeens een berg… Vraag me toch af hoe dit allemaal kan ontstaan?! We komen op weer een zoning campground aan en we moeten boodschappen doen want de wijn is op. In de avond zijn we heerlijk wezen uiteten en ofcourse weer geskipbod.

Dinsdag 5 april – Moab Arches National Park
Tijd om Arches te gaan ontdekken. We hebben 2 korte hikes gedaan met zn 4e en de laatste hike met zn 3e; deze zou erg zwaar zijn en Patricia had hier niet zo zin in. Deze hike gaat naar de beroemdste Arch van de wereld: Delicate Arch en tevens ook het logo van Utah, die moesten we dus wel gezien hebben. De hike valt best mee en damn wat was dit gaaaaaf! Uit het niets staat er opeens een Arch op een berg, dit was toch wel een van mijn tofste hikes die ik hier heb gedaan! Na dit avontuur mogen we onszelf weer belonen met een biertje :)

Woensdag 6 april – Monument Valley
Hallo western film gebied, ik voelde me net Lucky Liek (Lucky Luke). Met een camper kom je in dit park maar tot het visitor center; je kunt te paard of met een jeep. Wij als echte hikers besluiten te gaan wandelen een tocht van 6 km, weeeeer mooi (hoe vaak ga ik dit woord nog gebruiken). Elke rots die we tegenkomen is een monument en heeft een naam – tot zover mijn kennis over monument valley (wat jullie zelf natuurlijk ook hadden in kunnen vullen). We gaan uiteten in het restaurant van het bezoekerscentrum, specialiteiten van de indianen. Dat is dus heeeel veeel bonen, maar mega lekker. Ook al was niet iedereen blij met de bonen later die avond haha. We sluiten de avond weer af voor de camper met een spelletje Skipbo.

Donderdag 7 april – Monument Valley
A en ik hadden gelezen dat de zonsopgang van Monument Valley een van de mooiste ooit is, dus wij ons wekkertje gezet om 06.30. Dit was AMAZING! Weer een monument om nooit te vergeten, omdat we zo vroeg zijn opgestaan belonen we onszelf met donuts en wachten we tot dat P&P wakker worden. Tijd om door te gaan naar de Grand Canyon in Arizona. Helaas ging dit ritje niet zo voorspoedig als andere, want we hadden een scheur in de band. Uiteindelijk na 1,5 uur is de band verwisseld en gaan we door. Dit is de eerste weg die saai is en eentonig, dus liggen A en ik lekker te slapen in de camper. Onderweg stopt papa opeens bij een indiaanse familie die langs de kant van de weg staan en waarvan de grootvaders dinosaurus sporen heeft ontdekt. Tegen een donatie worden we langs de sporen geleid; erg interessant en ik kan dino sporen Amerika ontdekken ook weer op mijn bucketlist afstrepen. Dan komen we aan het eind van de dag in de Grand Canyon. We proberen een plekje te bemachtigen in het park alleen daar moet je dus een halfjaar van te voren voor reserveren. 7 miles buiten het park kunnen we wel terecht. We stoppen nog bij een overview point en dat is al erg zo gaaf en zoo mega groot en uitgestrekt, dus we konden niet wachten tot we de volgende dag verder op avontuur gingen, maaaaar eeerst een biertje, bbq en SkipBo bij de camper.

Vrijdag 8 April – Grand Canyon
Dit keer gaan we niet voor de camper ontbijten (shocking!) maar gaan we naar een ontbijttentje. Daarna gaan we door naar een Imax theater voor een 30min film over de Grand Canyon. Het is een soort panda droom vd Efteling idee je zit er echt midden in; we worden zelfs een beetje misselijk bij de beelden waar we over bootjes op een woeste Colorado river zitten. Tijd om te gaan hiken, op zoek naar een pad waar we de Grand Canyon in kunnen. We kiezen voor Bridge Angels Trail met deze trail kun je helemaal tot beneden, maar dat mag je alleen maar doen als je ook gaat kamperen; je redt dat niet in een dag. Wij lopen maar een klein stukje en het is komt tie weer moooi, maar ook zwaar om weer naar boven te klimmen! Na deze hike lopen we verder over een wandelpand langs de Canyon, want van papa mogen we nog niet gaan zitten ‘we moeten de spiertjes uitlopen’ (gelukkig krijgen we wel een ijsje). Dit park kunnen we ook weer van ons lijstje afvinken. Iedereen kent de Grand Canyon, maar ik vind het niet het indrukwekkendste national park; Bryce zou echt meer genoemd moeten worden. We rijden weer terug naar ons camping spot en drinken een biertje in de zon, ditmaal geen 3,2% biertje maar jeeeeuj we zijn in Arizona dus 5%. We gaan uiteten bij een van de beste Mexicanen ooit en sluiten de avond weer af met je raadt het al SkipBo.

Zaterdag 9 april – Lake Powell
Na het ontbijt is het tijd voor alweer het eindpunt van deze roadtrip: Lake Powell. De weg is dit keer ook saai en Patricia, A en ik slapen. Eigenlijk heel bizar hoe sommige routes hier zo adembenemend mooi zijn en de andere zo ultiem saai. We hebben weer een mooi plekje op de campground met uitzicht op het meer, feestje was het om in de ochtend op te staan met dit uitzicht. Hier zijn geen hikes, maar is het vooral relax, dus tijd om onze geliefde schoentjes op te bergen. P&P zijn een beetje verslaafd geraakt, dus op slippertjes gaan we die dag dan toch maar wandelen langs het meer. Wat hier erg bizar is dat we met een been in Utah (uur terug) en andere been in Arizona (uur verder) kunnen gaan staan. Mijn telefoon snapt er ook helemaal niks meer van. Daarna gaan we heerlijk avondje borrelen en barbecueën bij de camper en bereiden we smores bij het kampvuur. Voordegene die het niet kennen of niet hebben opgelet in een van mijn vorige blogs; smores zijn HEMELS. Je warmt een marshmallows op en legt die daarna in een koekje met een stuk chocolade erop; beste uitvinding ooit. Voor het naar bed gaan nog even potje SkipBo en Papa wint ein-de-lijk voor de eerste keer!

Zondag 10 april – Lake Powell
Vandaag gaan we een boottochtje maken over het meer en het zonnetje schijnt weer heerlijk. Je kon niet reserveren om op het bovendek te zitten, wie het eerst komt wie het eerst maalt, dus gaan we extra vroeg en staan we uiteindelijk als eerste in de rij. Lake Powell ligt in de Glen Canyon, dus daarvaren we ook doorheen, tussen de hele hoge rotsen in verschillende kleuren rood. Heel mooi! Na 3 uur is de boottocht voorbij en gaan we naar Horseshoe-bend dat ligt dichtbij. Vanaf een enorme hoogte zie je de coloradorivier een bocht maken – soort van hoefijzer. Het is zo hoog en geen hekwerk dat Patricia en ik niet tot aan de rand durven (hoogtevrees speelt hier op), maar het is net zo tof om te zien van een eindje verderop. Onze laatste avondje voordat we weer back to studylife moeten, dat vieren we met een hele borreltafel (dipjes, crackertjes, broodje hamburger) bij de camper – zo gezellig, ga dit zo missen! En NATUUUURLIJK kunnen we niet gaan slapen voordat we nog een potje SkipBo hebben gedaan.

Zaterdag 11 april – Back to Cedar City
Huilen met de pet op we moeten terug van deze mega gezellige & machtig mooie roadtrip. We komen om 16u aan in Cedar en P&P blijven nog een nachtje hier op de camping staan. We willen ze nog niet verlaten, dus besluiten we om gezellig mee te gaan naar de camping om vervolgens vanaf daar te lopen naar restaurantje. Wat eigenlijk nergens op slaat, want vanaf de camping moeten we 40 min lopen en vanaf ons huisje 10 min. Maar dan kunnen we wel nog even wat drinken bij de camper, we zitten aan de picknicktafel en proosten op een GEWELDIGE roadtrip. Na het uiteten was het de bedoeling om afscheid te nemen, maar we gaan toch weer mee naar de camping voor nog echt een allerlaatste drankje en als we dan toch bezig zijn nog een allerlaatste potje SkipBo :-D

Dan is het tijd om echt te gaan, maar oh my wat hebben wij een leuke tijd gehad met zn viertjes! Zoveel moois gezien, het is niet met woorden te beschrijven en eigenlijk ook niet vast te leggen op camera – Puur Genieten! P&P jullie zijn de liefste - was fijn om jullie weer te zien en dit met jullie te beleven <3 Deze roadtrip vergeet ik nooit, maar dan ook NOOIT meer! Gut 4 van de 5 pagina’s, zie ik nu… Hoop dat jullie het spannend vonden om te blijven lezen of je bent allang afgehaakt kan natuurlijk ook, zat er dit keer wel heel erg in OEPSIE.  Nog 2,5 week school en dan is ook dat avontuur voorbij en gaan we door naar onze 2de roadtrip: westkust. Ik kan niet anders zeggen dan: time flies when you’re having fun!

Have a good one – See you in about 1,5 month.

Your HIKEGURL,
Liek

(op de een of andere manier lukt het me niet om foto's erbij te plaatsen, dus je moet het even met je eigen inlevingsvermogen doen - probeer het later nog een keer)

  • 14 April 2016 - 08:10

    Mirthe Van Den Broek:

    Superleuk en herkenbaar! Geloof best tijd van jullie leven!

  • 14 April 2016 - 13:36

    Judit:

    Aaaaaah zo leuk lievie! Succes nog even op school. XXX

  • 16 April 2016 - 17:40

    Snam:

    Goed weergegeven, Lieke! Inderdaad onvergetelijk.
    Zo was het!!!

  • 18 April 2016 - 09:56

    Patricia:

    Helemaal met Snam eens en de foto's laten inderdaad niet zien hoe schitterend het is. Blij dat wij het met eigen ogen hebben gezien. Dag lieve meiden, nog veel plezier.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Lieke

Actief sinds 05 Jan. 2016
Verslag gelezen: 981
Totaal aantal bezoekers 3050

Voorgaande reizen:

07 Januari 2016 - 05 Januari 2016

Southern Utah University - Cedar City

Landen bezocht: